ظرفیت بخش های مختلف اقتصاد تانزانیا
حوزه‌های مختلف اقتصاد تانزانیا، ظرفیت های بسیار زیاد و مختص به خود را داشته و مستعد رشد سریع است.
ظرفیت بخش های مختلف اقتصاد تانزانیا
بخش صنعت در کشور تانزانیا در مرحله ابتدایی خود قرار دارد که بیشتر ناشی از عدم بهره گیری از ظرفیت های عمده این حوزه می باشد. تنها در بخش کشاورزی و با استفاده از صنایع تبدیلی در این حوزه، میتوان به فرآوری محصولات کشاورزی اقدام نموده و درآمد ملی ناشی از صادرات را به طرز قابل توجهی افزایش داد.
البته بخش صنعت تانزانیا در سالیان اخیر همواره در حال رشد (متوسط سالانه بیش از 8 درصد) بوده است و سهمی حدود هشت درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را به خود اختصاص داده است. این حوزه از اقتصاد با تاثیر مثبت بر درآمد مالیاتی دولت، منبع مالی عمده ای برای دولت تلقی می گردد. حدود هجده درصد از درآمد ارزی کشور تانزانیا از طریق بخش صنعت و تولیدات صنعتی آن است.
- کشور تانزانیا، به طور کامل به واردات ماشین آلات صنعتی برای تولید محصولات صنعتی خود وابسته است؛
- در کشور تانزانیا پروژه های اکتشاف گاز طبیعی در حال اجرا و پیگیری است تا انرژی مورد نیاز کارخانجات صنعتی خود را فراهم نماید؛
- کشور تانزانیا سالانه به طور متوسط دویست و بیست هزار تن کمبود شکر برای تولیدات خود نیاز دارد که عمدتاً از طریق واردات تامین می گردد؛
- در سالیان اخیر، این کشور بیش از نیمی از روغن خوراکی خود را از خارج وارد می کند؛
- کشور تانزانیا مطابق با آمارهای رسمی، در آینده نزدیک در میان بیست کشوری خواهد بود که فرصت های شغلی فراوانی برای شرکت های بین المللی و چندملیتی فعال در حوزه بخصوص غذا و نوشیدنی فراهم خواهد نمود.
کشاورزی
بخش کشاورزی همچنان یکی از مهمترین بخش های اقتصاد تانزانیا محسوب می شود. حوزه کشاورزی تامین کننده محصولات خام موردنیاز بخش صنعت و صنایع تبدیلی است. به طور کلی در کشور تانزانیا چیزی بالغ بر 44 میلیون هکتار زمین قابل کشت وجود دارد که ظرفیتی عمده است.
- بخش کشاورزی 67 درصد از نیروی کار تانزانیا را به خود اختصاص داده است؛
- تانزانیا، دومین جمعیت انبوه دام در میان کشورهای آفریقایی را داراست؛
- حدود یک درصد از گوشت تولیدی در کشور فرآوری می شود. عمده گوشت فرآوری شده از خارج به کشور وارد می شود؛
- ذخایر آب قابل شرب کشور، 54,337 کیلومتر مربع است که مساحتی بیش از شش درصد از سطح کشور را پوشانیده است؛
- به دلیل اقلیم مساعد و خاک حاصلخیز، کشور تانزانیا یکی از کشورهای پربازده در حوزه کشاورزی در جهان است؛
- با توجه به منابع آبی عمده در تانزانیا، حوزه کشاورزی در این کشور در میان کشورهای جنوب صحرای آفریقا یکی از بهترین و ثمرده ترین حوزه های فعالیت اقتصادی است؛
- تانزانیا سالانه مبلغی بالغ بر صدوپنجاه هزار دلار برای واردات روغن خوراکی هزینه می کند که ناشی از فقدان صنایع مربوطه در کشور است؛
- تانزانیا تولیدکننده عمده آفتابگردان، پنبه، دانه سویا و پالم است که با بهره گیری مناسب از این ظرفیت می تواند نیاز خود به واردات روغن خوراکی را به طور کلی قطع کرده و حتی به عرضه کننده این محصول به کشورهای همجوار در شرق آفریقا تبدیل شود.
ساخت و ساز
نیاز شدید به مسکن در تانزانیا بیشتر ناشی از رشد طرح های عمرانی و توسعه ای در کشور است که جذب کننده نیروی متخصص خارجی متقاضی سکونت می باشد. حوزه ساخت و ساز و مسکن در تانزانیا، فرصت بسیار مناسبی برای سرمایه گذاران داخلی و بین المللی فراهم نموده است.
- جمعیت قریب به 68 میلیون نفر و با رشد جمعیتی 2.3 درصد؛
- در سالیان اخیر، نهاد دولت و مراکز حکومتی، از دارالسلام به شهر دودوما منتقل شده اند که شهری بسیار مستعد رشد بوده و کلاً در حال ساخت است. از این رو نیاز بسیار شدیدی به اقامتگاه، منزل، هتل، دفتر کار و ... در شهر دودودما و همچنین در سراسر کشور تانزانیا احساس می شود؛
دامداری
کشور تانزانیا صاحب توانمندی فراوانی در بخش دامداری می باشد که شامل تعداد فراوان احشام، مراتع سرسبز، سرزمین حاصل خیز، پوشش گیاهی متنوع و ... است.
- تانزانیا دومین بازار بزرگ دامداری و دامپروری در آفریقاست؛
- در این کشور، تولید سالانه پوشت احشام بالغ بر 1 میلیون است؛
- پیش بینی می شود تا سال 2030، نیاز بازار داخلی به گوشت از 290 میلیون تن به 480 میلیون تن افزایش یابد؛
- تمام شاخص ها حاکی از افزایش نیاز به محصولات دامی‌کشور تانزانیا در مقیاس محلی، ملی و جهانی است؛
- با توجه به دسترسی به آبهای آزاد و خطوط آبی مواصلاتی در داخل سرزمین، بازار دام تانزانیا، یک حوزه سرمایه گذاری مناسب برای بازیگران حوزه اقتصاد است؛
معدن
بخش معدن در تانزانیا عمدتاً به دلیل سهم بالایی که در درآمد ارزی کشور دارد، مورد توجه فراوان دولت قرار دارد. دولت تانزانیا در تلاش است تا سال 2025، سهم معدن در تولید ناخالص داخلی را به ده درصد برساند. این حوزه، تاکنون پذیرای شرکت های با مقیاس متوسط و کوچک بوده است و کمتر از ظرفیت معادن تانزانیا توسط شرکت های بزرگ بین المللی بهره برداری صورت گرفته است. ذغال سنگ، مس، الماس، طلا، نیکل، نقره، اورانیوم، تانزانیت و ... از مهمترین معادن و فلزات ارزشمند این کشور محسوب می شوند.
- انجام امور فرآوری سنگ های قیمتی و باارزش این کشور می‌تواند عرصه ای جذاب برای سرمایه گذاران تلقی شود؛
- در برخی نقاط کشور تانزانیا، کار فرآوری معادن به منظور جلوگیری از خام فروشی آغاز شده است؛
انرژی
کشور تانزانیا از برخی از مهمترین منابع انرژی مانند انرژی خورشیدی، ذغال سنگ، اورانیوم و ... برخوردار است که برخی از این حوزه ها حتی تاکنون تلاشی برای بهره برداری از آنها انجام نگرفته است. بنزین هشت درصد و برق حدود 1.2 درصد از انرژی مصرفی را به خود اختصاص می دهد ذغال سنگ، انرژی خورشیدی و بادی چیزی معادل کمتر از یک درصد از انرژی مصرفی کشور را شامل می شود.
- در حال حاضر، 21 درصد از جمعیت کشور تانزانیا به برق دسترسی دارند (4 درصد جمعیت روستائی)؛
- شرکت تجاری عرضه برق تانزانیا، یک نهاد متمرکز و تنها قدرت قانونی در کشور در حوزه عرضه برق به شهروندان است Tanzania Electricity Supply Company Ltd (TANESCO).
- مقدار برق تولیدی کشور توسط بخش دولتی و خصوصی، چیزی معادل 1,438.24 مگاوات برق است که از این مقدار، 561 مگاوات برق توسط شرکت تجاری عرضه برق تانزانیا از طریق ایستگاه های برق-آبی تامین می شود؛
- حجم برق تولیدی از طریق منابع تجدیدپذیر، معادل کمتر از پنج درصد برق تولیدی کشور است؛
- سوزاندان چوب برای تامین انرژی مصرفی خانوارها، معادل 90 درصد از انرژی مصرفی در کشور را تشکیل می دهد.
توریسم
صنعت گردشگری در کشور تانزانیا به عنوان یک حوزه به شدت در حال رشد است که درآمدهای ناشی از آن، چیزی حدود 17 درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را به خود اختصاص می دهد. برخورداری از مناظر زیبا، پارکهای متعدد و مناطق حفاظت شده، گونه های جانوری بی بدیل در دنیا و ...، ظرفیت عمدهای به بخش توریسم کشور تانزانیا بخشیده است.
- ایام اقامت گردشگران در کشور تانزانیا معمولاً بین یک هفته تا ده روز است؛
- هزینه های هر گردشگر در تانزانیا به طور متوسط حدود 355 دلار می باشد؛
- علاوه بر تمام مناطق قابل گردشگری در کشور شامل کوه کلیمانجارو، انگوروانگورو، تماشای مهاجرت عظیم حیوانات وحشی و ...، در تانزانیا 22 پارک ملی و یک منطقه حفاظت شده وجود دارد؛